De werkgroep spoor 0 is ontstaan in 2015.

De zoektocht naar een Belgisch thema heeft ons geleid naar chocolade. Een export product voor ons land met wereldfaam.
Er werd gekozen voor 2 modules opgesteld in een hoek van 22,5 °, en een fiddleyard aan beide uiteinden. De baan wordt digitaal bereden, met handregelaar. Er zijn 5 wissels op de baan.

Op de linker module wordt de voormalige chocoladefabriek van Rosmeulen gebruikt als inspiratie. De gebouwen zijn aangepast om in ons diorama te passen. Gevels zijn versmald, we gebruiken elementen uit de voor- en achtergevel en brengen die in half reliëf tot leven op onze baan. De achtergevel met luifel en perron heeft een spooraansluiting. De toren is mooier langs de voorkant, maar te hoog voor onze baan, dus we laten een verdiep weg. De inkom van het hoofdgebouw met het grote ronde glasraam omrand door een eekhoorn met takken en gebladerte mocht ook niet ontbreken. We zijn een dag gaan foto's maken op locatie te Nerem in de buurt van Tongeren. De gebouwen bestaan nog steeds en zijn omgevormd tot een woonsite. De naam van de fabriek is aangepast naar Union Chocolatiere du Pays de Waes (een verwijzing naar de ligging van onze club in het Waasland), en is te bewonderen op het dak, zoals de originele naam in vroeger tijden.

Op de rechter module vinden we The Shit of Mouse company. De inspiratie hebben we gehaald uit de serie Eigen Kweek (één). Als voorbeeld voor de schouw en het gebouw is gewerkt op basis van een foto van de chocoladefabriek Van Houten in Nederland. Ook hier is het niet de bedoeling om elk detail exact na te bouwen, wel om de sfeer weer te geven. De schouw is aangekocht tijdens ons bezoek aan de Guildex expo in de UK. De voet van de schouw is zelf getekend en gelaserd.  Deze fabriek is een onderdeel van de Grumpy old men company. Een verzonnen naam, die we ontdekt  hebben tijdens ons bezoek aan de Kidderminster Railway.
De beide fabrieken zijn gelaserd in mdf.

Rechts tegen de fiddleyard aan, komen nog de graansilos, naar het voorbeeld van silos in de Antwerpse haven. Onze bouwer heeft hier voor een combinatie van Forex en Plasticard gekozen. De ramen zijn gelaserd.

De wissels worden gestuurd door een servomotor. Deze worden aan het zicht onttrokken door enkele kleine gebouwen, zoals een electriciteitscabine, ook wel transformatorhuisje genoemd, fraai metselwerk met bovenaan nog de sporen van toen, waarbij de stroom via bedrading in de lucht van paal tot paal verdeeld werd. In de Gentse haven vonden we dan weer een opvallend toiletgebouw midden tussen de sporen, omringd door afgeronde muren. Verder hebben we nog een dienstgebouw tussen de sporen. De portiersloge van de fabriek van Rosmeulen met een achthoekige uitkijkpost op het dak mocht ook niet ontbreken. Voor de hongerigen en dorstigen voorzien we ook een woning met café-restaurant.

Aan de voorkant ligt het spoor aan een waterkant, waar een binnenschip de aan en afvoer van goederen moet verzekeren. Vanuit de fabriek loopt er een leiding naar de shit of mouse toren. De silo van 24.000 liter wordt gevuld met Shit of mouse. Het schip wordt geladen vanuit de toren en brengt de kostbare lading naar de eindklant.

We voorzien vooral goederenverkeer op deze baan om de aan- en afvoer van alle goederen voor de lokale bedrijvigheid te verzekeren. Er wordt digitaal gereden met een handregelaar.

Alles begint stillaan vorm te krijgen, corona zorgt wel voor aanzienlijke vertragingen, wat thuis kan gebouwd worden, wordt thuis gebouwd, om uiteindelijk samen gebracht te worden in de club.

Hopelijk tot snel, wanneer we met de baan kunnen en mogen naar buiten komen op een tentoonstelling of op onze opendeurdagen.